خواب که نمی‌بینم انگار مرده‌ام...

شب‌هایی را که خواب نمی‌بینم دوست دارم،
روزهایی که تورا
خواب که نمی‌بینم انگار مرده‌ام
و تورا
تورا در شبی خواهم دید

که خواب نمی‌بینم

---

بی‌گاهان خواهم مرد
بی‌گاهان خود را در آینه ترور خواهم کرد
بی‌گاهان خود را از پیچ جاده
به ابدیت دره خواهم سپرد
من روزها را پیشاپیش کشته‌ام،
در شب‌هایی که چون خشکی
در تاریکی
از کنار لحظه‌ها آرام گذشته‌ام

---

 

خانه ی تو اینجا
پیش ماشین ها
خانه من خیلی دور
ساده
روی دفتر نقاشی
می شود بالا
کلاغ کشید با ابر
می شود حتی
همه چیز را مسخره کشید
مثل من و خانه ام
و
امضائی خیلی بد

---

 

کرمها جشن گرفته اند
از اینکه
روزی
مرا
خواهند خورد
و تو که همیشه در قلب من بودی
باید فراموش شوی
آنها تو را هم می بلعند

---

 

انگار
ولگرد شده بودم
به جستجوی نشانی ات
به تمام جهان سر زدم
اما نبودی
به دور رفتم
حتی به سرزمین خوشبختی
در افسانه های پدربزرگ
که حقیقت نداشت
هیچ کس نبود
انگار
تو هم ولگرد شده بودی

---

 

از تو که گریختم
آسوده بودم که دیگر نیستی
تا
بلند بلند دوستت بدارم
و تو
دروغم را نشنوی